روش های سرمایه گذاری:

در چند دهه اخیر روش های سرمایه گذاری تغییرات گسترده ای داشته است.

انواع روش های سرمایه گذاری:

• سرمایه گذاری مستقیم
• سرمایه گذاری غیر مستقیم

بطور کلی دو روش سرمایه گذاری وجود دارد:

در روش مستقیم فرد (سرمایه گذار) بطور مستقیم دارایی موردنظر خود را اعم از (اوراق قرضه، ملک، سهام شرکتها، طلا) خریداری و نگهداری می کند.

در روش غیرمستقیم سرمایه گذار با همکاری یک گروه این کار را انجام می دهد و در واقع دارایی بصورت گروهی خریداری می شود.

حال به نقاط قوت و ضعف آنها می پردازیم:

روش اول: سرمایه گذاری مستقیم

در سرمایه گذاری مستقیم یعنی خرید دارایی ها بصورت مستقیم توسط سرمایه گذار، سرمایه گذار مالک اول و مطلق دارایی است به همین خاطر تمام مسئولیت دارایی هم به عهده خود اوست. مدیریت سود و زیان، نوسانات، مشکلات مربوط به دارایی (مثلا نقد نشدن به موقع)، نگهداری دارایی‌های فیزیکی در مکان امن و … مسئولیت‌های مربوط به سرمایه‌گذاری مستقیم‌ هستند که باید توسط خود فرد مدیریت شوند. به همین دلیل افرادی که تصمیم به انجام سرمایه‌گذاری مستقیم دارند، باید از دانش سرمایه‌گذاری بسیار خوبی برخوردار باشند. چرا که مسئولیت دارایی‌ها به طور کامل بر عهده فرد بوده و هر گونه اشتباهی، هزینه سنگینی دارد.

همچنین، فرد باید وقت زیادی برای مدیریت دارایی‌های خود داشته باشد. چرا که برای سرمایه‌گذاری هوشمند در روش مستقیم حتماً باید قیمت دارایی‌ها مدام بررسی و تحلیل شود که از سودهای احتمالی برخوردار و یا مهم‌تر از آن ضرر ایجاد نشود. پس این نوع سرمایه‌گذاری نیاز به دانش بالا، وقت کافی و تصمیمات فردی دارد. همچنین ریسک آن نسبتاً بالا است چرا که اگر سرمایه‌گذار ضرر کند، تمام ضرر متوجه دارایی فرد می‌شود. اما در برابر این مشکلات، عموماً اگر تمام موارد رعایت شود (که نیازمند صرف وقت بسیار است) و فرد حرفه‌ای باشد، سود آن هم به نسبت بالاتر از روش غیر مستقیم است.

در این نوع سرمایه گذاری:

• سرمایه گذار شخصا وارد معاملات بورس و خرید و فروش سهام می‌شود
• معامله‌گر می‌تواند با استفاده از تلفن، آنلاین و حضوری خودش اقدام به خرید و فروش سهام و تشکیل پرتفوی کند
• آگاهی، دانش و تجربه کافی در مورد بازار، صنایع و اقتصاد کشور مورد نیاز است
• به روحیه ریسک‌پذیر نیاز دارد
• به فرصت و زمان کافی برای رصد بازار و معاملات نیاز دارد