عکس: اریکا مک داول که کارش را در هتلی در بالتیمور رها کرد تا با دوست پسرش در دالاس زندگی کند.
وال استریت ژورنال_سبک زندگی “دوست‌دختر خانه‌دار” در حال گسترش یافتن است.
رسانه‌های اجتماعی نگرش نسل Z را به زندگی در خارج از چارچوب نیروی کار، با کمترین میزان انجام کار خانگی و بیشترین میزان خودمراقبتی ارائه میدهد: اما این تصویر واقعاً همان چیزی که به نظر می‌آید نیست!
ویدیوهای معمول دوست‌دختران خانه‌دار با ظاهر یک دختر جوان در یک آپارتمان تمیز شروع می‌شود. او ساعت ۸ صبح بیدار می‌شود و تختخواب را مرتب می‌کند و قبل از اینکه دوست‌پسرش سرکار برود برای او پنکیک آماده می‌کند. بعد از یک نوشیدنی طبیعی، حالا وقت مراقبت از خودش است: یک جلسه خصوصی پیلاتس ریفورمر و یک میکروکرنت صورت. سپس، ناهار در یک محل محبوب با دوست‌های دخترش صرف می‌کند، به پیاده‌روی طولانی می‌رود، و تا قبل از آماده شدن برای قرار ملاقات شب به یک پادکست گوش میدهد.
کلیپ‌هایی از این دست در تیک‌تاک فراوان هستند، ویدیوهای اغواکننده‌ای که تصویری ایدئال از یک ازدواج سنتی را نشان میدهد با این تفاوت که ازدواجی صوت نگرفته است و به‌علاوه زندگی نسبتا مرفه فعلی را نشان می‌دهند. دوست‌دختران خانه‌دار (یا به‌اختصار SAHG) به معنی حمایت از دوست‌پسرشان با انجام وظایفی نظیر آشپزی و کارهای خانه است، همچنین جهت حفظ زیبایی ظاهری خود از یک روتین استفاده می‌کنند. این پدیده نشان‌دهنده حرکت نسل زی از فرهنگ فعالیت پرفشار “خانم‌رئیس” Girlboss اواسط دهه ۲۰۰۰ به سمت یک زندگی نرم‌تر است.
کندل کی ۲۶ ساله که در سال 2022 از لس انجلس به پورتوریکو رفته بود تا دوست‌دختر خانه‌دار دوست‌پسرش باشد، در توصیف این دوره از زندگی می گوید: زندگی من بسیار آرام و صلح‌آمیز بود. او یک برنامه صبحگاهی گسترده از مراقبت از پوست و آبمیوه و صبحانه را توصیف می‌کند.
ویدیوهایی از دوست‌دختران خانه‌دار جوان از نایروبی تا میامی نشان میدهد که آن‌ها در اطراف آپارتمان‌های پیشرفته مدرن پرسه می‌زنند، جاروبرقی دایسون را هل می‌دهند و سگ‌های کوچک را نوازش می‌کنند. آن‌ها تمام‌روز لباس ورزشی می‌پوشند؛ آهسته صحبت می‌کنند و از این وضعیت ناراحت به نظر نمی‌رسند.
پوشش کامل فرهنگ دوست‌دختر در خانه همیشه تصویر کاملی از واقعیت را نشان نمی‌دهد. در کنار داستان‌های شاد، آرامش و رشد شخصی، داستان‌هایی از جدایی، درگیری، خستگی و بی‌حوصلگی و عدم اطمینان هم وجود دارد. یک جور زندگی که خوب به نظر می‌رسد، اما آیا واقعاً زندگی خوبی است؟ بسیاری از دوست‌دخترهای خانه دار در پاسخ به این سؤال جواب مثبت می دهند. کی، که به‌تازگی از دوست‌پسرش جداشده است و اکنون در سن دیگو زندگی می‌کند، در مورد زمانی که به‌عنوان یک دوست‌دختر خانه در پورتوریکو بود به شکل مثبت صحبت می‌کند. او قبل از اینکه با دوست‌پسر سابقش که مالک یک شرکت بود آشنا شود، درآمدش را از راه مدلینگ و ایجاد محتوای اشتراکی در OnlyFans به دست می‌آورد. هنگامی‌که دوست‌پسرش شروع به حمایت از او کرد، گفت: من احساس می‌کردم که بیش از این مجبور نیستم استرس زیادی را تجربه کنم، و من واقعاً توانسته بودم که بهترین خودم باشم و کارهای زیادی برای بهبود و پیشرفت خودم انجام دهم.
عکس: کندل کی، دوست دختر سابق خانه نشین، یک «روتین صبحگاهی گسترده پر از مراقبت از پوست» و تهیه آبمیوه و صبحانه را توصیف کرد.
آلیه وان، 26 ساله، که در سنگاپور بزرگ‌شده و در لس‌آنجلس با دوست‌پسر سخاوتمندش زندگی می‌کند، گفته است که اکثر زنان در این روزها این سبک زندگی را آرزو دارند. او گفت در شهرهای بزرگ، هزینه زندگی به‌اندازه‌ای بالاست که داشتن پشتوانه‌ای فردی زندگی آسان‌تری را برای شما فراهم می‌کند.
منتقدان می‌گویند که این آسانی با پیچیدگی‌ها همراه است. هیلی ساکس، که خود را به‌عنوان متخصص مالی نسل هزاره و نسلZ معرفی می‌کند و صاحب حساب اینستاگرام @MrsDowJones است، اظهار داشت: آن‌ها وابستگی مالی را برای تجملات می‌خواهند. اما وابستگی مالی یک عامل اصلی در سوءاستفاده مالی است و واقعاً استقلال مالی یکی از بهترین هدایایی است که می‌توانید به خودتان بدهید.
وی ادامه میدهد همه زنانی که با آن‌ها صحبت کردم، حساب‌های بانکی خود رادارند که با درآمد حاصل از ایجاد محتوا، لینک‌های همکاری و معاملات با برندها آن را پر می‌کنند. طنز بسیاری از مطالب دوست‌دختر خانه‌دار در اینجا نهفته است. درحالی‌که ویدئوها ممکن است تصویری از زندگی پر از تنبلی و بیکاری ارائه دهند، اما بطورعمده واقعیت تلخ و نابخردانه اینفلوئنسرها را حذف می‌کنند. ساکس گفته است که این داستان او را به یاد جنبش استقلال مالی-و بازنشستگی زودهنگام می‌اندازد: آن‌ها در حالی که می گفتند، ‘ما شغل‌هایمان را ترک کردیم و در ون زندگی می‌کنیم، اما که پول خود را از طریق وبلاگ‌نویسی درباره همین سبک زندگی و جنبش استقلال مالی بازنشستگی پیش از موعد درآورده و درآمد دارند.
عالیه وان درباره ایجاد محتوای خود گفته است، این چیزی است که بسیاری از بیننده‌های من نمی‌بینند. او اظهار داشت: آن‌ها فکر می‌کنند زندگی من کاملاً توسط مرد حمایت و تأمین مالی می‌شود، اما واقعاً آن‌طور که به نظر می‌رسد، نیست.
به‌هرحال، آلیه وان، که در دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس در حال تعلیم در رشته حقوق بود، مورد حمایت مالی قرارگرفته است. او گفته است: من کمک‌هزینه‌ای نمی‌گیرم، اما اجاره‌ام پرداخت می‌شود، هزینه غذا پرداخت می‌شود و اگر چیزی بخواهم، فقط کافی است به دوست‌پسرم اطلاع دهم و او برآورده‌اش خواهد کرد.
بسیاری اوقات، خود پسرها افرادی هستند که این روش زندگی را پیشنهاد می‌دهند. آن‌ها زیاد کار می‌کنند یا زیاد به سفر میروند و نیاز به حمایت اضافی در خانه دارند. یا اینکه از پرداخت هزینه‌ها برای دیگران لذت می‌برند.
تریون دانکن، 26 ساله، که در حوزه سایبر امنیتی در دالاس کار می‌کند، گفته است من از این روش زندگی لذت می‌برم. او پیشنهاد داد که دوست‌دخترش، اریکا مک‌داول، 25 ساله، از شغل شبانه‌اش در یک هتل در بالتیمور استعفا دهد و با او زندگی کند و او موافقت کرد.
وقتی مک‌داول برای اولین بار به دالاس رسید، گفت: اصلا هیچ کاری انجام نمی‌دادم. صرفاً بیدار می‌شدم، غذا می‌خوردم، خرید می‌کردم، دراز می‌کشیدم.
مدتی بعد آن‌ها به جلسات زوج درمانی رفتند، جایی که دوست‌پسرش اعتراف کرد که دوست دارد او بیشتر مشارکت کند. بنابراین او شروع به تهیه صبحانه، تمیز کردن و لباس‌شویی، تزیین بیشتر خانه و ایجاد محتوا برای ایجاد یک درآمد کوچک برای آینده‌اش کرد. دانکن گفت: خودم را به‌عنوان مرد آلفا می‌بینم. همیشه در حال کار، همیشه در حال تلاش، همیشه در حال مطالعه هستم. فکر می‌کنم این مهم است که کسی در کنار شما باشد که شما را دوست دارد و نیازها و خواسته‌های شمارا درک کند.
دانکن گفت: ممکن است مردم فکر کنند که این‌یک موقعیت شوگر ددی باشد و اظهار کرد که برخی از دنبال کننده‌های مک‌داول استنباط کردند که او مردی مسن است که زندگی یک زن جوان را حمایت مالی می‌کند. اما او توضیح داد: ما در یک رابطه هستیم. این فردی است که یک روز همسر من خواهد بود. بااین‌حال، آن‌ها هنوز ازدواج‌نکرده‌اند. مک‌داول گفت: دوستانم می‌گویند: دختر! تو وظایف همسرانِ را انجام می‌دهی قبل از اینکه حلقه ازدواج به دستت بکنی. آن‌ها می‌گویند: تو بیش از حد داری سعی می‌کنی آن مرد را نگه‌داری. اما او می گوید از این کار لذت می‌برد.” واقعاً حس می‌کنم که دوپامین می‌گیرم وقتی غذا می‌پزم و او از غذای من لذت می‌برد یا وقتی کیک‌هایی برای او درست می‌کنم و او با لذت میخورد.”
عکس: آلیا وان که با دوست پسرش در لس آنجلس زندگی می‌کند، می‌گوید: «در شهرهای بزرگ، هزینه‌های زندگی آنقدر بالاست که داشتن کسی برای شما زندگی را بسیار آسان‌تر می‌کند.
این زنان خود را به‌عنوان خانم‌های خانه‌دار دهه 1950 میلادی نمی‌بینند. هیچ کودکی برای مراقبت ندارند، به‌جز سگ‌های کوچک خود، بنابراین تمرکز روزهایشان بر روی مراقبت از خودشان است. بیشتر دختران خانه‌دار که با آن‌ها صحبت کردم، برای نظاtت و کارهای خانه کمک دارند.
ازدواج نکردن ممکن است مشکلات خود را داشته باشد. ساکس گفته است: با اینکه بدون شک این زنان با مدیریت امور خانه به موفقیت همسرشان کمک می‌کنند، اگر جدا شوند یا مشکلی پیش بیاید، آن‌ها هیچ دسترسی قانونی ندارند. او افزوده که بدون شغل، آن‌ها از فرصت ساخت آینده مالی خود محروم می‌شوند.
یک خطر دیگر؟ حس خستگی و بی‌حوصلگی. حتی با رویدادهای اینفلوئنسری که شرکت می‌کند، پیلاتسی که انجام میدهد و انجام حداقل کارهای خانه که گفته اند به آن می‌پردازد، وان گفته است که کاری برای انجام دادن ندارد. او می‌گوید: بعضی‌اوقات فکر می‌کند که باید یک شغل از ساعت 9 صبح تا 5 عصر داشته باشد. بسیاری از روزها من فقط در خانه هستم و احساس خستگی و بی‌حوصلگی می‌کنم و در تخت خواب هستم. او در حال فکر به ساختن یک ویدئو درباره این موضوع است.
